Vanaf de middenstip: Henk Heetkamp (70 jaar lid)

21 november 2021 20:45

In het jaar 1951 meldde een jonge Henk Heetkamp (80) zich aan als lid bij de katholieke voetbalvereniging SV SOS. In die tijd de oudste voetbalvereniging van het dorp. De andere vereniging VESOS bestond pas een jaar. Zeventig jaar later is Henk nog steeds lid van onze vereniging. Voor deze speciale gelegenheid gingen we bij Henk op bezoek. Zittend in de huiskamer met prachtig uitzicht over de Helderse Es blikken we terug op 70 jaar lidmaatschap.

Voetballen op de berg
In 1951 begon Henk te voetballen bij SV SOS. En dat zag er heel anders uit dan nu. Kunstgras kende men nog niet. Er werd gevoetbald op een veld bovenop de Hellendoornse berg. Het veld was bezaaid met keien en stenen en het verhaal gaat dat het veld scheef afliep. ‘En na afloop van de wedstrijd moesten we ons wassen in zo’n bak waar de koeien uit dronken. Één persoon pompte het water op en de andere kan dan douchen’’, aldus Henk. Henk speelde jarenlang bij SOS. Meestal als linksbuiten. ‘’Ik speelde vaak in het tweede elftal. Af en toe mocht ik met het eerste mee als reserve. Als voetballer moest ik het vooral hebben van hard werken. Zo stond ik ooit tegen een prof van Twente tijdens een onderlinge wedstrijd. Die moest zondag ook nog voetballen. Maar daar had ik geen boodschap aan. Ik ging er flink in. Hij had er op een gegeven moment genoeg van en sprak me eropaan. Maar daar heb ik natuurlijk niets op uit gedaan’’, vertelt Henk lachend. Een fanatiek baasje in het veld dus.

Een lange trainerscarrière
Ook buiten het veld was hij erg gedreven en was hij met het voetbalspel bezig. ‘’Op mijn 28^e was ik klaar met voetballen. Ik besloot toen de cursus amateur spelleider te volgens. Met een diploma van deze cursus kon je elftallen trainen in de onderafdeling. Die cursus was geweldig om te volgen. Je krijgt een hele andere kijk op het spelletje.’’ Henk begon als trainer bij zijn club SOS. Hier trainde hij het eerste C-elftal en daarnaast was hij ook leider bij het tweede elftal. Na een jaar jeugdtrainer te zijn geweest bij SOS werd hij trainer bij Hulzense Boys. ‘’Ik gaf daar training aan de A-B en C-junioren, maar zaterdag ging ik met het A-elftal mee als trainer. Drie jaar ben ik er trainer geweest met als hoogtepunt het kampioenschap met het A-elftal’’. Na drie jaar Hulzense Boys was het tijd voor een volgende stap. Henk werd trainer bij MVV’69, ook wel bekend als Marle. Hier bleef hij maar liefst 8 jaar trainer. ‘’Het volk in Marle paste heel goed bij mij. Ik kende al veel mensen bij Marle, omdat ik er vaak werkte. Het is een gemoedelijke vereniging. Nog steeds groeten mensen mij uit Marle. Prachtige tijd daar gehad.’’ Na trainer te zijn geweest bij Marle is Henk drie jaar trainer bij Lemele, twee jaar trainer bij Mariënheem en een jaar bij Hulzen.

Fanatiek
Wat elke keer terugkomt is het fanatiek zijn. Als voetballer erg fanatiek. Als trainer is hij precies hetzelfde. Stilzitten is niet iets wat in het woordenboek van Henk terugkomt. ‘’Je moet in beweging blijven om niet tot stilstand te komen’’. En in beweging blijven doet Henk op verschillende manieren. Door regelmatig een rondje lopen in de bossen, door te badmintonnen en door te paardrijden. ‘’Ik groeide op aan de Nieuwstadweg. We hadden daar een stuk weiland. Daar liep een paard. Op mijn 65^e heb ik besloten om te leren paardrijden en heb ik voor het eerst op een paard gezet. Prachtig vind ik dat.’’ Het paardrijden gaat letterlijk met vallen en opstaan. ‘’Ik ben twee keer van het paard gevallen. Hierbij hebben mijn ribben het stevig moeten verduren. Bij de eerste val brak ik 5 ribben en de tweede keer kneusde ik diverse ribben. Maar ik heb nooit de angst gehad om daarna weer op een paard te gaan zitten.’’ Tegenwoordig rijdt Henk nog zo’n één keer per maand paard.

v.v. Hellendoorn is mijn club
Henk is regelmatig op ons sportpark te vinden. Als hij als toeschouwer bij de wedstrijden van aanwezig is, dan komt de trainer in hem weer naar boven. ‘’Het belangrijkste als trainer vond ik dat ik tussen de jongens in stond en er niet boven. In een team heb je de echte voetballers en de werkers. En als trainer heb je de taak om iedereen in zijn kracht te laten voetballen, zodat iedereen plezier heeft in het spel en alle neuzen dezelfde kant opstaan’’. Vaak hoor je mensen zeggen dat het voetbal erg veranderd is. Hier is Henk het echter niet mee eens. ‘’Het is misschien iets sneller geworden, maar niet heel veel. Wat me wel opvalt is dat het technischer is geworden. Ik sta soms versteld als ik zie wat sommigen met een bal kunnen.’’

Henk is bij veel verenigingen in de omgeving actief geweest. Maar Hellendoorn is zijn club. ‘’Je komt er vandaan. Hebt er gevoetbald en getraind. En ik kom nog wekelijks op het sportpark om mijn kleinkinderen te zien voetballen. Ja, dan kun je wel stellen dat Hellendoorn mijn club is. Het mooie vind ik ook dat het niet uitmaakt of je een SOS of VESOS verleden hebt. Je bent v.v. Hellendoorner. En dat is iets om trots op te zijn!’’

We bedanken Henk voor zijn trouw aan onze vereniging. Op naar het 80-jarig lidmaatschap!