Op elkaar ingespeeld
Vanaf het moment dat Anton en Herman binnenkomen is het een gezellige drukte in de bestuurskamer. Geen moment valt er tijdens het gesprek een stilte en de mannen vullen elkaar steeds aan. De mannen kennen elkaar dan ook door en door. Ze ‘werken’ namelijk al jarenlang elke week samen. Samen tellen ze het geld uit de kassa’s en maken de administratie op orde ‘’Ik doe dit misschien al wel 16 jaar lang. Eerst alleen en daarna een tijd met diverse personen. Sinds 8 jaar helpt Herman mij en zijn we niet meer uit elkaar gegaan’’, vertelt Anton enthousiast. Herman vult aan; ‘’We doen dit altijd met veel plezier en werken erg goed samen. We weten ieder precies wat de ander doet. Met iemand anders zou ik dit ook niet meer willen doen.’’ Na jarenlang samenwerken weten Anton en Herman precies wat ze aan elkaar hebben en zijn de taken goed verdeeld. ‘’Je kunt niet met iedereen tellen. Wij zijn heel goed op elkaar ingespeeld. De ene hand vliegt daarheen, de ander vliegt daarheen, maar nooit raken we elkaar‘’, vertelt Anton.
Verenigingsmannen
Beide mannen zijn al lang aan onze vereniging verbonden. ‘’Ik ben bijna 60 jaar lid van de vereniging en heb in bijna alle commissies gezeten die je maar kunt bedenken. Van de sponsorcommissie tot leider bij de jeugd, van kantinecommissie tot het jeugdbestuur en ga zo maar door. De langste tijd heb ik doorgebracht in de kantinecommissie’’, zegt Anton. Anton heeft een groot hart voor de vereniging. ‘’Ik heb 23 jaar in Raalte gewoond, maar ik ben altijd lid van de vereniging gebleven. Ik kan het gewoon niet over mijn hart krijgen om de voetbal te laten gaan. Op een gegeven moment was ik leider en zei mijn vrouw; stop er toch mee! Ik reageerde daar wat fel op, ik moest er niet aan denken. Ik zei: “Ik ben maar een paar uurtjes weg en ben er om 12.00 uur weer”. Dat werd trouwens vaak een stukje later dan 12 uur, haha.’’
Herman is geboren in Vroomshoop, verhuisde vanuit daar naar Almelo en kwam uiteindelijk naar Hellendoorn. ‘’Ik ben nu 27 jaar lid van de vereniging. Toen ik hier kwam begon ik met het voetballen in het beruchte achtste van SOS’’. Als Herman over deze tijd verteld, zien we hem glunderen en hij haalt de ene na de andere anekdote op. Waarom het elftal berucht was? ‘’Het was zo’n geweldige tijd met die vente. De kratten stonden zondag vaak tot bovenaan het plafond. Als het afgelast was, zaten we om 10.00 uur in de kantine en sloten we de kantine diep in de nacht af. Geweldige tijd!’’. Wie de afgelopen jaren op zaterdag- of zondagmorgen in de kantine was, heeft ongetwijfeld Herman zien lopen. ‘’De afgelopen jaren deed ik vaak op zaterdag en zondag de kantine open. Dan was ik er al om 07.00 uur om vast de koffie klaar te zetten.’’ Ook op maandagavond zie je Herman vaak in de kantine. ‘’Maandagavond om 18.00 uur ben ik in de kantine om de koffie te zetten. Ik vind dat wanneer er ’s avonds kinderen de kantine open moet zijn en de ouders een bakje koffie moeten kunnen drinken. Ook al verkoop je maar 1 bak koffie.’’
De twee zijn echte verenigingsmannen. ‘’De vereniging is een deel van mijn leven. Ik kan me niet voorstellen dat ik zonder de club kan’’, aldus Anton. Herman sluit zich hierbij aan; ‘’Als de kantine in de zomer twee weken dicht zit, dan weet ik niet wat ik moet doen. ‘’
Nog niet helemaal uitgeteld
Na jarenlang het geld geteld te hebben, hebben de heren besloten te stoppen en dragen ze het stokje over. ‘’Op een gegeven moment is het goed. Ik heb in mei al eens verteld tegen Herman; ik denk dat ik er binnenkort mee stop. Na de vakantie heb ik besloten om te stoppen’’, aldus Anton. Gelukkig staan er goede opvolgers klaar in Joren Pots en Maarten Nieuwenhuis. Deze jongens hebben afgelopen weken een cursus geld tellen gekregen van Anton en Herman. ‘’Maarten en Joren pakken het goed op. De opvolging is dus in goede handen’’, zegt Anton.
We vragen ons af of het duo elkaar gaat missen nu ze niet meer wekelijks samen het geld gaan tellen. Maar het blijkt dat dit geenszins het geval is. ‘’We blijven elkaar nog regelmatig zien. We hebben namelijk een gedeelde passie voor klaverjassen. Elke zondagochtend om 09.30 klaverjassen we samen. Dit doen we al 30 tot 35 jaar lang. En op maandagavond organiseren we klaverjassen in de kantine,’’ vertelt Herman. ‘’Daarnaast wordt er één keer per jaar tussen kerst en oud en nieuw het marathonkaarten georganiseerd.’’ Voorlopig blijven we Anton en Herman dus nog wel zien in de kantine. En kunnen we ze ook regelmatig nog zien tellen, alleen geen geld meer. ‘’Wie het spel klaverjassen kent, weet dat je goed moet kunnen tellen. We zijn dus nog lang niet uitgeteld’’, zijn de slotwoorden van Anton.
Aan het eind van het gesprek ontvangen Anton en Herman van penningmeester Herbert Haselhorst en voorzitter Lorenz Kok een mooie bos bloemen en een attentie, en worden ze hartelijk bedankt voor hun jarenlange inzet.
